اغلب افراد فعال در حوزه کریپتو توکن، کوین و ارز دیجیتال را یکی میدانند. این در حالی است که هر یک از موارد ذکر شده عملکرد مخصوص به خود را داشته و کاملاً با یکدیگر متفاوت هستند. Token ها انواع مختلفی دارند و در شرایط مختلف مورد استفاده قرار میگیرند. با شناخت انواع رمز ارز میتوانید درک بهتری از آن داشته باشید و هوشمندانهتر روی آنها سرمایهگذاری کنید. توکن امنیتی یا توکن اوراق بهادار یکی از مباحث چالش برانگیز است که اهمیت بسیار زیادی دارد. این دارایی ها به صورت قانونی ساخته میشوند و به افزایش امنیت سیستم و دادهها کمک میکنند. اما بهراستی Security Token چیست و چه ویژگیهایی دارد. در این مقاله به معرفی توکن اوراق بهادار و هر آنچه که لازم است درباره آن بدانید خواهیم پرداخت.
در سادهترین حالت، توکنها را میتوان به دو دسته تقسیم کرد؛ توکن کاربردی و توکن اوراق بهادار. هرچند بیشتر افراد با Utility Token یا همان توکن کاربردی آشنا هستند، اما شاید خیلیها تا به حال آنها را به این نام نمیشناختند. در اصل توکن کاربردی همان رمز ارزی است که توسط یک پروژه عرضه و پشتیبانی میشود و عدهای برای سرمایهگذاری و حمایت از پروژه آن را میخرند. افرادی که روی این نوع از توکنها سرمایهگذاری میکنند، صرف نظر از ارزش مالی آن، یک سری امتیاز مشخص بهدست میآورند. منظورمان از امتیاز یا مزیت، خدماتی است که از شبکه و پروژه توکن دریافت میکند. اما در طرف دیگر، توکن اوراق بهادار قرار میگیرد که نیازی ندارد کاربرد خاصی داشته باشد. یک Security Token نشاندهنده سهام یک فرد در یک پروژه یا شرکت است؛ به همین خاطر در بعضی موارد از این توکن بهعنوان Equity Token نیز نام میبرند که در فارسی آن را توکن دارایی یا توکن سهام در نظر میگیرند. توکن اوراق بهادار با توکنیزه کردن سهام یک شرکت، شکل دیجیتال اوراق بهادار سنتی را با استفاده از تکنولوژی بلاک چین ارائه میکنند. یکی از مسائلی که در اینجا مطرح میشود، قوانینی است که درباره سهام و اوارق بهادار وجود دارد. Security Token توسط مقامات نظارتی مالی بهعنوان اوراق بهادار در نظر گرفته میشود، به همین خاطر این نوع از توکنها مشمول مقررات میشوند. اینکه آیا این یک چیز مثبت یا منفی است، به دیدگاه و تفکرات افراد بستگی دارد. برای گروهی از فعالان فضای کریپتو که با تفکرات نهادزدایی و غیرمتمرکزسازی سیستمها پا به میدان گذاشتند، ممکن است این موضوع یک اتفاق منفی باشد. اما در طرف دیگر کسانی که از فضای سنتی مالی و سرمایهگذاری میخواهد وارد این فضا شوند، مثبت و خوشایند باشد.
«اوراق بهادار» (Security)، به یک ابزار مالی تعویضپذیر و معاملهپذیر اشاره میکند که دارای نوعی ارزش پولی و مبادلهای است. این اوراق، گواهی بر مالکیت تمام یا بخشی از سهام یک شرکت یا بنگاه تجاری هستند. توکن بهادار، همان اوراق بهادار است، اما به شکل دیجیتالی. علاوه بر این، توکن بهادار از بستر بلاکچین برای ثبت اطلاعات استفاده میکند؛ در حالی که دادههای مالکیت اوراق بهادار، نزد سازمانهای گرداننده بازارهای سهام نگهداری میشود. بنابراین در مجموع میتوان گفت که «ماهیت دیجیتالی» و «بلاک چینمحوری»، دو ویژگی متمایز توکنهای بهادار در مقایسه با اوراق بهادار است.
نتیجه گیری :
امروزه، کاربردهای فناوری بلاک چین در امور مالی، فراتر از ارزهای دیجیتال رفته است. دلیل محبوبیت زیاد فناوری بلاک چین در امور مالی، ویژگیهایی مثل غیرمتمرکز بودن، سرعت بالای انجام امور مالی و زمان به کار همیشگی، بوده است. یکی از کاربردهای جدید فناوری بلاک چین، صدور توکنهای اوراق بهادار توسط شرکتهای دارای داراییهای فیزیکی و واقعی است. این شرکتها، که معمولا شرکتهای استارتآپی هستند، برای جمعآوری بودجه مورد نیاز برای توسعه، در فرآیندی به نام عرضه اولیه توکن اوراق بهادار یا STO، توکنهای اوراق بهادار خود را به سرمایهگذاران میفروشند.