کلمه IEO مخفف Initial Exchange Offerings به معنی عرضه اولیه صرافی است و به طور خلاصه میتوان گفت فرآیند فروش توکن میباشد که توسط یک صرافی ارز دیجیتال انجام میشود. عرضه اولیه صرافی IEO ها به طور انحصاری برای کاربران صرافی در دسترس و قابل سرمایهگذاری هستند، اگرچه برخی از آنها ممکن است در چندین صرافی عرضه شوند. درست مانند ICO که پیشتر توضیح دادیم، عرضه اولیه صرافی یا همان IEO ها به سرمایهگذاران این امکان را میدهند تا ارزهای دیجیتال یا توکنهای جدید را پیش خرید کنند و در عین حال برای پروژههای جدید و استارتآپهای خوب سرمایه اولیه جمع کنند. بسیاری از سرمایهگذاران و تریدرها (Trader) در فضای کریپتو، IEO ها را گام بعدی در تکامل ICO مینامند. از آنجایی که ICO ها غیرقانونی هستند و اکثر آنها کلاهبرداری بودند، قرار بود STO ها یک راه حل باشند. با این حال، اکثر STO ها به دلیل فرآیندهای کند و گران قیمت و مقررات سخت گیرانه زیاد محبوب نیستند. اما IEO حد وسطی هستند که ویژگیهای هر دو طرف را دارند.
این روزا خیلی با کلمات عجیب غریبی رو به رو میشیم. خیلی از این کلمات هم مخفف میشن و دیگه کلا حال نداریم بریم چک کنیم که مخفف چی هستن. اما برای اون دسته افرادی که در زمینهی کریپتو فعالیت دارن میخوام کمی راجع به IEO صحبت کنم.IEO مخفف عبارت Initial Exchange Offerings هست که به عرضه اولیه توکن توسط صرافی گفته میشه. IEOها مزایا و در واقع باید گفت معایبی هم دارن که در ادامه بیشتر راجع بهش صحبت خواهم کرد. قبلا راجع به ICO ها گفته بودم که عرضه اولیه سکه هستن و مستقیما توسط تیم یک پروژه اجرا میشن، اما عرضه اولیه صرافی، خب از اسمش پیداس که یک صرافی نماینده فروش توکنهای یک استارتآپ میشه و سرمایهای رو جمعآوری میکنه. در واقع IEOها از صرافیها به عنوان شخص ثالث استفاده میکنند تا بتونن با هدف جمعآوری سرمایه به فروش توکنهای خود بپردازند. این صرافیها باید تعهدات لازم را برآورده و با احتیاط عمل کنند. پروژههایی که تصمیم میگیرند برای فروش توکن از صرافی استفاده کنند، باید مبلغی را برای لیست شدن و درصدی از فروش توکنهای خود را به صرافی مربوطه پرداخت کنند. IEOها برای عموم نیستن و فقط کاربران پلتفرم صرافی میتونن در این فروشها شرکت کنند. ازونجایی که درصدی از فروش توکنهای لیست شده به صرافی میرسه، استارتآپها انگیزه کافی برای تبلیغات و همکاری رو پیدا خواهند کرد. افرادی که در عرضه اولیه صرافی شرکت میکنند، وجه خود را مستقیما به آدرس استارتآپ ارسال نمیکنند بلکه باید یک حساب کاربری در صرافی مرتبط باز کنند و از طریق ارزهایی که در کیف پول صرافی خود دارند اقدام به خرید توکنها کنند.
• بعضی از صرافیهای صاحب نام با علم به اینکه پروژههای نوپا به لیست شدن در صرافی و دیده شدن توسط مردم نیازمند هستند، از آنها درخواست کمیسونهای گزاف میکنند. بعضا پیش میآید که یک پروژه بخش قابل توجهی از توکنهای خود را به صرافی میدهد تا بتواند هزینه کمیسیون را بپردازد.
• بعضی افراد بدون کسب شناخت کافی و صرفا بهدلیل حضور یک ارز دیجیتال در IEO آن را خریداری میکنند. این طرز تفکر کاملا غلط است زیرا در گذشته ما شاهد شکست ارزهای دیجیتال زیادی بودهایم که در IEO صرافیهای بزرگی شرکت داشتهاند. در IEO معمولا تیم پروژه و صرافی بخش بزرگی از توکن ها را برای خود نگه میدارند که این کار ممکن است بعدا منجر به دخالت در قیمت ها شود. پس همیشه خودتان بهصورت جداگانه یک پروژه را مورد بررسی قرار دهید و در صورت داشتن شرایط لازم آن را خریداری کنید.
• برخلاف ICO ها احراز هویت برای شرکت در IEO الزامی است. این اجبار باعث میشود که برخی افراد امکان شرکت در یک IEO را پیدا نکنند.
نتیجه گیری :
در این مقاله به صورت کامل در مورد IEO یا عرضه اولیه صرافیهای ارز دیجیتال صحبت کردیم. عرضه اولیه ارز به واسطه صرافیهای متمرکز ارز دیجیتال راهکار نسبتا جدیدی است که فرآیند تامین سرمایه برای پروژههای جدید را آسانتر کرده است. به دلیل وقوع کلاهبرداریهای عمده در روش ICO، عرضه اولیه در صرافی به یکی از روشهای ایمن در فرآیند تامین سرمایه پروژههای ارز دیجیتال تبدیل شده است. متاسفانه به دلیل اجباری بودن احراز هویت، استفاده از این روش برای ما ایرانیان امکانپذیر نیست. اگر در عرضه اولیه صرافیها شرکت کردهاید، تجربه خود را با ما به اشتراک بگذارید.