با رمز ارز ها آشنایی دارید؟ یا اصلا با ارز دیجیتال مشغول بودید؟ افرادی که با رمز ارز ها کار کرده باشند می دانند که بازار ارز ها به دو دسته تقسیم می شود، کوین و توکن. به تفاوت بین این دو، تا به حال فکر کردید؟ چه فرقی با هم دارند یا ویژگی و کاربرد های آن ها چیست؟ ما در این مقاله به تفاوت بین این دو تا می پردازیم و کاربرد آن ها در جاهای مختلف را بیان می کنیم. به شما پیشنهاد می کنیم که تا آخر با ما همراه باشید.
به هر رمز ارزی که یک بلاک چین پایدار داشته باشد، مانند بیت کوین به آن کوین گفته می شود. کوین در حقیقت یک پول دیجیتالی است. کوین ها در طول زمان وجود شان ارزش خود را ذخیره می کنند و هر لحظه قیمت آن ها در حال تغییر است. با این کوین ها می توان به مقدار ارزش آن ها از اینترنت خرید کنیم، از کوین ها می توان در مکان های مختلفی بلکه حتی در فروشگاه ها هم استفاده کرد. کوین ها با یک هدف خاصی طراحی و تولید می شوند. مانند اینکه به کامپیوتر یا گوشی شما یک سیستم عامل خاصی را طراحی کنند. هدف از طراحی بیت کوین این است تا در برابر بانک ها مقاومت کنند و ارزش خود را حفظ کند. کوین ها عملکرد مشابهی با پول به نمایش می گذارد. کوین ها قابل پذیرش هستند، می توانند با تعویض شوند، می توانند انتقال شوند و..... بعضی افراد از کوین ها برای انتقال پول استفاده می کنند در حالی که بعضی از افراد برای سرمایه گذاری و ذخیره بلند مدت استفاده می کنند.
توکن یک دارایی دیجیتالی است که می توان از آن در روش های مختلف پرداخت استفاده کرد و می تواند عملکرد مشابه در شیوه پرداخت با کوین انجام دهد. توکن ها معمولا بر روی پلتفرم بلاک چین شده ایجاد می شوند. توکن ها می توانند به عنوان دارایی ارز دیجیتالی عمل کنند یا سهام یک شرکت باشد. برای مثال اگر هزینه یک بلیط هواپیما چند توکن باشد، شما نمی توانید با بلیط هزینه غذای ستوران را پرداخت کنید چون این بلیط فقط در فرودگاه ارزش دارد. می توانید فقط در یک زمان و مکان خاص استفاده کنید، توکن ها هم مشابه این عمل می کنند و از ان ها می توان در یک پروژه خاص استفاده کرد. جالب اینجاست تولید یک توکن آسان تر از ساخت یک کوین است چون توکن را از اول کد نویسی و تولید نمی کنند. برای تولید توکن نیاز است از یک الگوریتم پلتفرمی مانند Ethereum پیروی کنید. اتریوم به هر کسی این امکان را می دهد تا با طی چند مرحله توکن ایجاد کند.
پروژههای کوین معمولاً از فناوریهای گذشته یا سایر رمزارزها الهام میگیرند. اما برای راهاندازی، از ابتدا طراحی میشوند. اتریوم با همین روند شکل گرفت. ویتالیک بوترین با بررسی بیت کوین و نقطه ضعفهای آن، رمزارزی را طراحی کرد که بهتر و سریعتر از بیت کوین عمل کند. اتریوم رمزارز بومی یک پلتفرم قرارداد هوشمند (Smart Contract) است که بر بستر بلاکچین فعالیت میکند. علاوه بر تمرکز بر دادههای مالی، اتریوم روی برنامههای مستقل دیگر از بازی گرفته تا شبکههای اجتماعی، تمرکز میکند. پروژههای توکن، بخش مهمی از بازار کریپتوکارنسی را در اختیار گرفتهاند. سودمندی این پروژهها در این است که برای اکوسیستم و پلتفرم اصلی نیز درآمدزایی میکنند. به این صورت که کارمزد هر تراکنش یک توکن، با رمزارز بومی بلاکچین پرداخت میشود. برای مثال، رمزارز دای (Dai) که بر بستر ERC20 است، برای انجام هر تراکنش از کاربران، اتریوم به عنوان کارمزد دریافت میکند. در کل کوین و توکن شباهتهایی دارند.
به توکن یا ابزار هایی گفته می شود که برای کار های خاصی در یک سیستم طراحی شده باشند و به کاربران اجازه می دهد تا کارها یا اقداماتی را در بلاک چین انجام دهند. این توکن ها دسترسی ما به کالا ها و چیز های دیگری را فراهم می کند.
این نوع توکن ها بیانگر یک دارایی فیزیکی یا شرکتی و دریافت سود سهام است. این توکن ها باید در تابع قوانین امنیت باشند و اگر این قوانین را رعایت نکنند با جریمه های بزرگی و یا حتی نابودی پروژه رو به رو می شوند، به همین دلیل به آن ها توکن ها امنیتی گفت می شود.
این نوع توکن هیچ کارکرد و با توسعه ای ارتباط ندارد و هدف کریپتو کارنسی ذخیره ارزش آن است که با استفاده از آن تراکنش های خرید و فروش و سایر تراکنش امکان پذیر می باشد. این رمز ارز ها قصد دارند مانند دلار و یورو عمل کنند ولی تحت نظر و حمایت دولتی و چیزی دیگری نباشند.
جمع بندی:
در تفاوت کوین و توکن باید گفت که کوینها، ارزهایی هستند که میتوانند برای خرید و فروش مورد استفاده قرار گیرند و فقط شیوهای از پرداخت هستند. درحالی که، توکنها میتوانند بیانگر سهم یک شرکت باشند، دسترسی به محصول یا خدمتی خاص و بسیاری از کارکردهای دیگر را فراهم کنند. شما میتوانید یک توکن را با یک کوین خریداری کنید، اما برعکس آن امکان پذیر نیست. کوینها به طور مستقل عمل میکنند، در حالی که توکن ها تنها برای یک پروژه خاص کاربرد دارند.