کیف پول کاغذی یک ارز دیجیتال همان کلید خصوصی است که روی کاغذ چاپ شده است. کیف پولهای کاغذی نوعی کیف پول سرد (آفلاین) هستند. دارندهی این کاغذ هم به کلید خصوصی ارز دیجیتال و هم به آدرس آن دسترسی خواهد داشت. میتوانید این کیف پول را به دیگران بفروشید. البته خریدار باید به شما اعتماد داشته باشد، زیرا اگر شما نسخهای از این کاغذ را برای خودتان هم نگه داشته باشید، بهراحتی میتوانید موجودی حساب او را پیش از آنکه خودش اقدام کند، خرج کنید. کلید خصوصی کلید عمومی را ایجاد میکند و آن نیز بهنوبهی خود آدرس را بهوجود میآورد. این فرایند با استفاده از روشهای پیچیده و الگوریتمهای هوشمندانهی ریاضی صورت میگیرد.
این یک روش آفلاین و کاملا فیزیکی به منظور ذخیرهسازی ارزهای دیجیتال است. در اینجا کلیدهای خصوصی و عمومی خود را به روی تکهای کاغذ یادداشت میکنید. سپس این کاغذ را در مکانی امن، مثلا گاوصندوق، نگهداری خواهید کرد. اغلب کلیدها در قالب QR کد پرینت میشوند تا در آینده، بتوان با سرعتی بالاتر اقدام به ایجاد تراکنش کرد. در این روش، کنترل پرایویت و پابلیک کی به طور کامل در دست کاربر قرار میگیرد. این موضوع برای کاربران حرفهای خوشحالکننده است و امنیت خاطر را برای آنها به ارمغان میآورد، اما برای کاربران تازه کار دردسرهای فراوانی دارد. به همین دلیل کیف پول کاغذی برای افرادی که به تازگی فعالیت در دنیای کریپتوکارنسی را آغاز کردهاند، مناسب نیست. حتی امنترین کیف پول های سخت افزاری نیز همچنان به طور 100 درصد از حملات سایبری در امان نیستند؛ هر چیزی که در قالب 0 و 1، به صورت دیجیتال نگهداری میشود، ممکن است روزی هدف حمله تبهکاران سایبری قرار بگیرد. اما این موضوع درباره پیپر والت صدق نمیکند. حتی حرفهایترین هکرهای دنیا، چطور میتوانند تکهای کاغذ، فاقد هر گونه اتصال به اینترنت، را هک کنند!؟
کیف پولهای کاغذی یکی از روشهای نسبتا قدیمی برای نگهداری ارز دیجیتال هستند. رمز ارزها در این روش به صورت آفلاین و بدون اتصال به اینترنت نگهداری میشوند، به همین دلیل در مقایسه با روشهای آنلاین امنیت بیشتری دارند. یکی از خطرهای استفاده از کیف پولهای کاغذی از این تصور اشتباه ناشی میشود که میتوان چندین بار از همان آدرس، وجوه را ارسال کرد. به عنوان مثال، فرض کنید آلیس 10 بیت کوین در یک کیف پول دارد و می خواهد 3 رمز ارز BTC را برای باب ارسال کند و 7 بیت کوین دیگر را نگه دارد. اگر آلیس، 3 بیت کوین را از کیف پول خود برای باب بفرستد، به صورت پیش فرض، 7 بیت کوین باقی مانده به آدرس دیگری (به عنوان آدرس تعویض شناخته می شود) منتقل میشوند. این بدین معنی است که کیف پول او هیچ موجودی نخواهد داشت و او قادر نخواهد بود به آن 7 بیت کوین دسترسی پیدا کند، چرا که آنها به آدرس تعویضی که در اختیار وی نیست انتقال یافتهاند.
1. میتوان به آن بیت کوین واریز کرد و به عنوان کارت هدیه به اطرافیان داد.
2. حمل آسان (مانند اسکناس ارز کاغذی)
3. تنها در صورتی محتوای بیت کوین کیف پول کاغذی از دست میرود که کسی کیف پول را به سرقت ببرد.
4. ایجاد آسان
5. ذخیرهسازی آسان
6. بدون استفاده از کیف پول نرمافزاری میتوان بیت کوینتان را خرج کنید.
7. راهاندازی عملاً رایگان
1. کاغذ دارای دوام و عمر محدودی دارد.
2. اگر کسی کیف پول کاغذی را بدزدد که به صورت BIP38 رمزنگاری نشده باشد میتواند بیت کوین داخل آن را برداشت کند.
3. امکان دارد کاربر کلید خصوصی چاپ شده خود را به طور تصادفی در معرض دید دیگران قرار دهد.
نتیجه گیری :
کیف پول کاغذی یکی از روشهای ذخیره، دریافت و نگهداری رمز ارزها است که شامل کلید خصوصی شما بر روی یک برگه است. این نوع کیف پول به دلیل آفلاین بودن امنیت بالایی در برابر خطرات ناشی از فضای وب و هک شدن دارد و گزینه مناسبی برای نگه داری ارز دیجیتال برای مدت زمان طولانی است. تنها هر شخص مسئولیت حفاظت و مراقبت از داراییهای دیجیتال خود را دارد و در صورت سهلانگاری در حفظ و نگهداری از کیف پول کاغذی ممکن است که سرمایه و دارایی دیجیتال شخص به کلی از بین برود. در سالیان گذشته از این نوع کیف پول بیشتر استفاده میشد اما مشکلاتی مانند فراموشی رمز عبور و از بین رفتن جزئیات چاپ شده روی کاغذ و همچنین طراحی کیف پولهای نرم افزاری و سخت افزاری سبب شده است تا امروزه شاهد استفاده کمتری از این نوع کیف پول باشیم.