آشنایی با انواع تتر

ارز تتر به عنوان محبوب‌ترین ارز دیجیتال با قیمت ثابت جهان، این امکان را برای سرمایه‌گذاران بازار رمزارزها فراهم می‌کند تا بتوانند جهت حفظ ارزش دارایی‌های خود در مقابل نوساناتی که ممکن است گریبان‌گیر این بازار شود از این ارز استفاده کنند. تتر بر روی بلاک چین‌های مختلفی چون اتریوم، ترون و… میزبانی می‌‌شود و به همین دلیل دارای شبکه‌‌های متنوعی است. هرکدام از این شبکه‌ها می‌توانند خصوصیات مربوط به خود را داشته باشند. در این مقاله با انواع تتر، تفاوت‌های انواع شبکه‌های تتر، مزایا و معایب هر یک از آنها آشنا خواهیم شد. همچنین اشاره‌ای به کیف پول‌های مناسب برای ذخیره انواع تتر نیز خواهیم‌ داشت.

ارز دیجیتال تتر چیست؟

رمز ارز تتر اولین بار در 6 اکتبر 2014 (14 مهر 1393) و با استفاده از لایه Omni روی شبکه بیت کوین مینت شد. البته اسم آن در اوایل عمر Realcoin بود و بعدها به USDT تغییر کرد. پشتوانه اصلی این ارز دیجیتال کمپانی تتر لیمیتد است که در هنگ کنگ قرار دارد، اما اعضای کادر شرکت تا حد زیادی با کادر صرافی Bitfinex یکی هستند و این صرافی پشتیبان غیر رسمی تتر محسوب می‌شود. تتر لیمیتد در طول سال‌های اخیر به دفعات با ارائه سند و مدارک مختلف در پی اثبات این حقیقت بوده است که پشتوانه USDT به طور کامل نقدشونده است. ارز دیجیتال تتر انواع مختلف دارد که تا حدودی با یکدیگر تفاوت دارند. در این مطلب می‌خواهیم بررسی جامعی از انواع دلار تتر و تفاوت‌ها و شباهت‌های آن‌ها با یکدیگر داشته باشیم. اما ابتدا باید دید خرید تتر به جای دلار USD چه مزایا و معایبی دارد.

انواع تتر و شبکه‌های مختلف USDT

همان‌طور که در بالا اشاره کردیم، رمزارز تتر با نماد USDT،‌ ابتدا روی بلاک چین بیت کوین با استفاده از پروتکل Omni Layer ساخته شد، اما شرکت توسعه‌دهنده‌ این استیبل کوین، Tether Limited، آن را روی شبکه‌های دیگری نیز منتشر کرد. برخی از شبکه‌هایی که از ارز دیجیتال تتر پشتیبانی می‌کنند، عبارت‌اند از: امنی، اتریوم، الگوراند، ایاس، سولانا، ترون، بیت کوین کش، بایننس اسمارت چین، پالیگان، اولانچ، آربیتروم و اپتیمیسم. در ادامه مناسب‌ترین شبکه‌ها برای خرید و فروش و جابجایی ارز دیجیتال تتر و ویژگی‌های انواع تتر را معرفی می‌کنیم.

تتر اُمنی (Omni) یا تتر بیت کوین

اولین نوع از انواع تتر، تتر اُمنی یا USDT Omni، روی شبکه بلاک چین بیت کوین قرار دارد و با استفاده از پروتکل Omni Layer ساخته شده است. پروتکل Omni Layer سامانه‌ای است که امکان ساخت توکن‌های منحصر‌به‌فرد را فراهم می‌کند. این تتر، نخستین نسخه تتر بود، در سال ۲۰۱۴ با نام Realcoin عرضه شد و پس از مدت کوتاهی به تتر تغییر نام داد. هزینه‌های انتقال USDT Omni، به خاطر هزینه‌های بالا در انجام تراکنش‌ها بر بستر بلاک چین بیت کوین، نسبتاً بالا بود و به همین دلیل هم این روزها تعداد بسیار کمی از کاربران از آن استفاده می‌کنند.

تتر اتریوم یا تتر ERC-20

دومین نوع از انواع تتر، تتر اتریوم یا تتر ERC-20 است. مشکلات موجود در شبکه اُمنی باعث شد تا در سال ۲۰۱۷، توسعه‌دهندگان تتر، شبکه‌ای دیگر را برای خرید و فروش و انتقال تتر انتخاب کنند؛ بلاک چین اتریوم که کاربرد‌ها و سرعت بسیار بالایی داشت، انتخاب بعدی آن‌ها بود و از آنجا که توکن‌های ساخته شده روی شبکه اتریوم، از استانداردی به نام ERC-20 استفاده می‌کنند، این نوع از انواع تتر هم با نام تتر ERC-20 یا USDT ERC-20 شناخته می‌شود. مهم‌ترین برتری تتر اتریوم نسبت به تتر اُمنی، سرعت بالا و کارمزد‌های پایین‌تر آن است. استقبال از تتر ERC-20 به حدی بالا بود که سرمایه‌گذارها و صرافی‌ها تا آخر سال ۲۰۱۹، تقریبا اکثر تتر‌ها را از شبکه اُمنی خارج کرده و به شبکه اتریوم انتقال دادند.

تتر ترون یا تتر TRC-20

شبکه اتریوم تا سال ۲۰۲۰، می‌توانست به خوبی تمام نیاز‌های تتر را پوشش دهد، اما هم‌زمان با روی کار آمدن پروژه‌های دیفای (DeFi) در این شبکه و محبوبیت آن‌ها در میان جامعه کریپتوکارنسی، کارمزد شبکه اتریوم افزایش پیدا کرد! همین موضوع باعث شد تا توسعه‌دهندگان تتر دوباره به فکر بلاک چینی جدید برای استیبل کوین خود باشند؛ آن‌ها بلاک چین ترون (Tron) را انتخاب کردند که امکان ایجاد قراردادهای هوشمند را به کمک رمزارز بومی خود، یعنی TRX، فراهم می‌کرد. استاندارد توکن‌های موجود در بلاک چین ترون از الگوریتمی به نام TRC-20 پیرومی می‌کند، به همین دلیل هم به این نوع تتر، تتر TRC-20 یا USDT TRC-20 می‌گویند. این نوع از انواع تتر سرعت بیشتر و کارمزد کمتری نسبت به شبکه اتریوم داشت و امکان راه‌اندازی ایردراپ و پاداش‌دهی در ازای نگهداری توکن‌های ERC-20 را نیز فراهم می‌کرد.

تتر EOS

تتر ای او اس یا EOS، یکی از جدیدترین و کامل‌ترین انواع تتر است که اولین در سال ۲۰۱۹ عرضه شد. ادعا می‌شود که در این نوع تتر، کارمزد نقل و انتقالات تراکنش‌ها حذف شده و بالاترین حد سرعت انجام تراکنش را ارائه می‌دهد. البته، باید در نظر داشته باشید که این نوع از انواع تتر به‌تازگی راه‌اندازی شده و ممکن است هنوز نسبت به دیگر انواع تتر، مشکلاتی داشته باشد.

نتیجه گیری:
انتخاب تنها یک شبکه برای خرید و فروش یا انتقال ارز دیجیتال تتر (USDT) به آن سادگی که به نظر می‌رسد نیست. هر کدام از بلاک چین‌هایی که از تتر پشتیبانی می‌کنند در نوع خود مزایا و معایبی دارند که آن‌ها را برای استفاده‌های مختلف مناسب یا نامناسب می‌کنند. یک شبکه که کمترین هزینه انتقال را برای انواع تتر دارد، لزوما ناایمن‌ترین و مقیاس‌ناپذیرترین بلاک چین موجود یا حتی متمرکزترین نیست. به همین شکل، شبکه‌ای که غیر متمرکز و ایمن است لزوما هزینه بالایی برای تراکنش ندارد. به همین خاطر انتخاب بهترین شبکه برای انتقال انواع تتر باید بر اساس خواسته و اولویت‌های شما انجام شود. اگر ترجیح می‌دهید تراکنشی کاملا ایمن داشته باشید، عملیات مدنظر شما فقط یک سرویس پرداختی یا انتقال مالی است و همچنین زمان انجام آن برای‌تان اهمیتی ندارد، بهترین گزینه برای شما لایه اُمنی بلاک چین بیت کوین است.