استیبل کوین دای چیست؟

در این که دنیای رمزارزها به استیبل کوین نیاز ضروری دارد، شکی نیست. چندین رمزارز باثبات متمرکز با پشتوانه فیات ایجاد شده‌اند، اما ماهیت این حوزه استیبل کوین غیرمتمرکز می‌طلبد. شرکت میکر (Maker) که یکی از شرکت‌های قدیمی مبتنی بر اتریوم است و توسط ویتالیک بوترین هم پشتیبانی می‌شود، اواخر ماه دسامبر ۲۰۱۷ استیبل کوین غیرمتمرکز خود با نام دای (Dai) را عرضه کرد. ارزش دای برابر ۱ دلار است، اما پشتوانه فیات ندارد. این مقاله به سوالات مختلفی پاسخ می‌دهد مثل این که دقیقا دای چیست؟ چطور ایجاد می‌شود و چطور ارزش آن ۱ دلار می‌ماند؟ فرق دای با تتر چیست؟

استیبل کوین دای چیست؟

ارز دیجیتال دای (DAI) یک توکن بلاکچین اتریوم (ERC20) است که ارزش آن ثابت و معادل یک دلار آمریکا است. استیبل کوین دای همچنین عنصر کلیدی سیستم وام دهی مِیکر دائو است. هنگامی‌که وامی‌در پلتفرم میکر دائو گرفته می‌شود توکن دای ایجاد می‌شود. در واقع دای رمز ارزی است که کاربران وام گرفته و بازپرداخت می‌کنند. توکن دای پس از ایجاد شدن دقیقاً مانند یک استیبل کوین اتریوم کار می‌کند. از دای می‌توان برای پرداخت هزینه‌ها استفاده کرد و آن را به راحتی بین کیف پول‌های اتریوم منتقل کرد.

تاریخچه کوین دای :

ریشه‌های ارز دیجیتال DAI به ساخت اکوسیستم MakerDAO در سال 2014 باز می‌گردد. ارز دیجیتال دای در واقع محصول اکوسیستم میکردائو است که توسط رون کریستنسن (Rune Christensen) تأسیس شده است. از آن زمان، هدف این پروژه ساخت یک سازمان خودکار غیر متمرکز یا دائو (DAO) برای ایجاد و پشتیبانی از یک ارز باثبات در بستر اتریوم بود. این ایده‌ای کاملاً جدید در بازار کریپتوکارنسی محسوب می‌شد و چیزی شبیه به آن هرگز ساخته نشده بود. به همین خاطر توسعه‌دهندگان زمان کافی برای طراحی پروپوزال صرف کردند تا میکرودائو را بدون مشکل راه‌اندازی کنند. تلاش‌های توسعه‌دهندگان شرکت Maker در دسامبر 2017 (آذر 1396) جواب داد و اولین نسخه ارز دیجیتال دای (با نام فعلی سای SAI) ساخته و راه‌اندازی شد. رمز ارز SAI در واقع ارز دای تک وثیقه‌ای بود چون برای تولید آن فقط باید از ارز ETH به عنوان وثیقه استفاده می‌‎شد. نسخه بعدی استیبل کوین دای در نوامبر 2019 (آبان 1398) ارائه شد و با نام دای چند وثیقه‌ای (Multi-Collateral) نیز شناخته شد چون امکان استفاده از چندین نوع دارایی کریپتو برای ساخت توکن DAI را فراهم می‌کرد. اولین دارایی رمزنگاری شده بعد از اتریوم که در سیستم چند وثیقه‌ای دای پذیرفته شد، توکن بت (BAT) بود. کنترل این ارز دیجیتال به جای ارزهای فیات سپرده در یک حساب بانکی، توسط قراردادهای هوشمند انجام می‌شد. علاوه بر این، تصمیم‌گیری درباره تمام متغیرهای آن توسط یک سازمان دائو صورت می‌گیرد که دارندگان توکن های میکر (MKR) نیز می‌توانند در آن عضو شوند. این قرارداد هوشمند و سازمان دائو در واقع همان اکوسیستم میکردائو است که قبلاً به آن اشاره کردیم. پیداش رمز ارز DAI رونق زیادی در اکوسیستم دیفای ایجاد کرد که فقط چند ماه از تولدش می‌گذشت. همین ثابت می‌کرد DeFi به فناوری بسیار بزرگی تبدیل خواهد شد. از آن زمان، دای یکی از جذاب‌ترین پروژه‌های استیبل کوین دنیای ارزهای دیجیتال بوده است. شفافیت، مقبولیت گسترده و انعطاف‌پذیری عملکرد آن توانسته استیبل کوین دای را به یک مدل توسعه در حوزه کریپتوکارنسی تبدیل کند.

نتیجه گیری :
توکن دای (DAI) نشان داد که دنیای اقتصاد غیرمتمرکز (Decentralized Finance) هیچ‌گونه محدودیتی ندارد. خیلی از دولت‌ها و سیستم‌های متمرکز همواره این ایراد را به ارزهای دیجیتال وارد می‌کردند که با ارائه پول ملی بر بستر بلاکچین دیگر دولت نمی‌تواند در مواقع نیاز سیاست‌های انقباضی و انبساطی لازم را بر سیستم پولی کشور اعمال کند. اما توکن دای (DAI) ثابت کرد که حتی می‌توان تمام سیاست‌های پولی بانک‌های مرکزی را نیز به‌صورت غیرمتمرکز و بر بستربلاکچین اداره کرد.